Wat gebeurt er met je als je geheel onverwacht geconfronteerd wordt met de diagnose uitgezaaide longanker en nog maximaal twaalf maanden te leven hebt? Probeer je het beste van elke dag te maken of ga je bij de pakken neerzitten? Kies je voor leven of voor overleven?

Het leren leven met kanker vormt de rode draad in “De hand die niet loslaat”. Lennie beschrijft het moment van de diagnose, de twee jaar durende immuun- en chemotherapie die uitsluitend levensverlengend werd ingezet en haar leven nu, waarbij zij vol vertrouwen naar de toekomst kijkt.

Al jong heeft zij geleerd tegenslagen het hoofd te bieden en positief in het leven te staan. Zij hoopt dat de lezer zich herkent in haar verhaal en geïnspireerd wordt om te leven volgens haar lijfspreuk:

“Geniet nu, want straks is nu niet meer”

Dit boek is een inkijkje in het leven van een positief ingestelde schrijfster, die de lezer aan het denken zet en soms een spiegel voorhoudt.

Een van de reviews:
“Wat heeft een mens veel veerkracht en ook veel verdriet, eenzaamheid te verwerken in een leven. Tegelijkertijd geeft je verhaal ook kracht aan mensen die niet zo sterk zijn vanuit zichzelf. Mooi geschreven en zeker een boek wat je bezig kan houden, ook als je het niet meer leest.”